Erbo-di-niero
Pulicaria vulgaris
Asteraceae Compositae
Noms en français : Pulicaire commune
, Herbe de saint Roch.
Descripcioun :L'erbo-di-niero es uno planto que trachis dins li mueio e qu'èi devengudo proun raro. Sèmblo à l'erbo-de-Sant-Ro, Pulicaria dysenterica, en pu pichoto, mai emé mai de flour (coumpausado). Au contro qu'aquesto darriero qu'èi renadivo, es uno planto de l'an.
Usanço :L'erbo-di-niero sèr desempièi proun de tèms à tua la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero. Theodorus Priscianus, mege dóu siècle IVen, ié dis Pulicularia herba (dins Rerum medicarum libri IV). Mai coume es uno planto proutegido sara pas trop poussible de l'acampa.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Remarco : Meno aparado
Liò : Mueio
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Pulicaria vulgaris Gaertn., 1791
Bouano-bruisso
Sideritis hyssopifolia
Lamiaceae Labiaceae
Nom en français : Crapaudine des Alpes.
Descripcioun :La bouano-bruisso èi devengudo pulèu raro au nostre. Se pòu pamens rescountra dins quàuqui relarg de basso Prouvènço e dis Aup marino sus li cresten, li roucaio e li roucas. Es uno planto que trachis en pichot bouissoun emé de tijo lignouso, l'enflourejado douno d'èr à-n-espigo.
Usanço :Èro ramassado e servié pèr faire de tè. Se prenié en tisano subretout pèr se desembrounca.
Port : Erbo
Taio : 5 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sideritis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 7 à 10 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2300 m
Aparado : Noun
Juilet à setèmbre
Liò : Cresten
- Roucas
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Euroupenco
Ref. sc. : Sideritis hyssopifolia L., 1753